BREED - over de grenzen van informatie
NETWERK VOOR DE INNOVATIEVE INFORMATIEWERKER
Vier trends in informatiemanagement 2020, herken je die?
Wouter Hoefnagel beschrijft op de website Execute People vier trends in informatiemanagement.
1. Intelligent automation wordt ‘hot’ in informatiemanagement;
2. Betekenis halen uit informatie cruciaal in 2020 (zoeken en vinden);
3. Roep om duurzaamheid creëert meer behoefte aan efficiënt informatiemanagement;
4. Verschuiving van data naar de cloud creëert vraag naar intelligente informatiemanagement oplossingen.
Ik herken ze alle vier, maar of ze alle vier wenselijk zijn is een tweede. Vooral cloudoplossingen brengen extra vraagstukken met zich mee over privacy (kan er vernietigd worden) en informatiebeveiliging.
Je mening wordt op prijs gesteld.
Link naar artikel.
Berichten in deze discussie
-
Permalink Antwoord van Mathijs Timmermans op
-
Wat ik mis, maar misschien is het nodig om dat meer onder de aandacht te brengen, is het belang van de reconstrueerbaarheid van processen. Ik lees vooral bezorgdheid over de inhoud van informatieobjecten en de problematiek rondom zoeken en vinden. Uiteraard zeer terecht en actueel.
Toch denk ik dat er naast die zorgen vooral nagedacht moet worden over de reconstrueerbaarheid van processen. Dat is ook in lijn met het versterken van de rechtszekerheid van de burger. Reconstrueerbaarheid volgt uit het goed toepassen van metadata bij informatieobjecten behorend bij een bepaald proces. Zelfs als de inhoud van het informatieobject niet meer voorhanden is, kan uit de metadata (wanneer die goed is toegepast), het proces van bijvoorbeeld politieke besluitvorming worden gereconstrueerd. Nu hebben we, zeker bij geautomatiseerde (keten)besluitvorming vaak te maken met het archiveren van eindproducten, terwijl het proces niet meer reconstrueerbaar is. Dat heeft grote gevolgen voor de rechtspositie van burgers; zie daarover ook de website van de Kafkabrigade.
Het toepassen van de juiste metadata heeft bovendien nog een ander voordeel. Het vaststellen van een beredeneerd metadataschema, gebaseerd op de relevante selectielijst, kan overheidsorganisaties helpen om meer grip te krijgen op de informatiehuishouding. Omdat met veel verschillende applicaties gewerkt wordt, zou moeten worden nagedacht over een metadataschema dat zich rekenschap geeft van dat informatielandschap. Dan ben je eigenlijk pas echt bezig met wat archivering by design wordt genoemd.
-
Permalink Antwoord van Yvonne Welings op
-
Inderdaad, die problemen rondom zoeken en vinden hebben een oorzaak.
-
Permalink Antwoord van Johannes Lijnse op
-
Mijn eerste reactie is "open deuren", maar misschien werkt dat zo bij trends uit een voor mij bekend vakgebied. Zo is betekenis halen misschien wel het oudste thema bij bronnen van informatieopslag. Dat is nooit weggeweest en zal altijd blijven bestaan. Als ik verder kijk waar de stellingen vandaan komen zie ik ook een zakelijk belang bij het benoemen van de topics. Daar is op zich niets mis mee maar zijn onze 'klanten' daar ook direct mee gediend?
Van de vier zie ik zelf op dit moment de grootste behoefte naar intelligente software die alle in- en uitgaande communicatie registreert. En dan bedoel ik niet alleen de klassieke poststromen. Iets wat banken en verzekeraars al langere tijd voor elkaar krijgen. Ook software om tegelijk door meerdere applicaties en andere bronnen te zoeken in een office omgeving is gewenst. Netwerkschijven die sinds 1995 zijn gevormd worden nog dikwijls mee gemigreerd. 25 jaar aan bestanden is nog al wat. Wie daar de juiste data uit kan laten filteren als leverancier is spekkoper.
-
-
Dat AI trending is een ding wat zeker is, zie een andere vooruitblik.
Ik ben het niet eens met je constatering dat netwerkschijven al 25 jaar worden gemigreerd. Juist de laatste twee, drie jaar worden veel bestanden van netwerkschijven gewist mede vanwege de hoge kosten van opslag. Dat is ook het fijne van BREED, daar is altijd al een vraagstuk aan gewijd.
Wat ook me opvalt is dat de jurisprudentie meegaat in deze vernietigingstrend,
Bron: Vorige week twee uitspraken besproken in een podcast over dit onderwerp en ook deze week is het actueel: documenten zijn er niet of toch wel? Wie toont wat aan? Het gaat om de geloofwaardige mededeling over het wel of niet bestaan van documenten. In het geval zoals besproken in deze uitspraak van de Raad van State is onder meer voldoende dat documenten na acht jaar volgens de Archiefwet mogen worden vernietigd. Dan is de Wob-discussie een gelopen koers.
Bron: De discussie of stukken er zijn of niet (meer) blijft een terugkerend punt. Als iets is verwijderd op grond van de Archiefwet dan zijn de documenten er niet en dus kan een en ander niet via de Wob worden opgevraagd. Er is rechtspraak bekend waarbij een bestuursorgaan wordt opgedragen het nodige te doen om informatie alsnog te achterhalen. Vooralsnog is dat vooral aan de orde als de informatie er wel had behoren te zijn. Maakt de werking van de Archiefwet dat de informatie rechtmatig is verwijderd, dan geldt die verplichting om te achterhalen (kennelijk) niet, aldus de Raad van State in de uitspraak van vandaag. Dat het RIEC over documenten zou beschikken, maakt niet dat het college van B&W de documenten (daar) zou moeten achterhalen.
En als we het dan toch over trends hebben, is verdere juridisering zeker ook een trend/ontwikkeling.
-
-
Mooie aanvullingen Yvonne! De juridische invloeden worden nog al eens over het hoofd gezien. Dat merk ik in mijn werkomgeving maar zeker ook door mijzelf.
Wat betreft het opruimen van oude digitale informatie, de organisaties waar ik op dit moment langs ga (onderwijs en zorg) hebben best wat op te ruimen uit het verleden. Zo kom ik nog geregeld stapels diskettes tegen. En wie heeft er tegenwoordig een cd-drive in zijn pc/terminal zitten? Bij een gemeente en andere overheid zal dit misschien allemaal wel meevallen, al durf ik er mijn hand niet voor in het vuur te stoppen bij een niet nader te noemen groot veiligheidsapparaat, beginnend met de letter P ;-)
-
Permalink Antwoord van jack karelse op
-
moeten we niet dit in de gaten houden en op inspelen? https://andrewwarland.wordpress.com/2020/01/30/shifting-the-paradig...
"End users (and records managers) used to the idea of uploading records to a central EDRMS may find the new ‘invisible’ and decentralised model of recordkeeping unusually simple (to the point of disbelief)."
-
Permalink Antwoord van Ad van Heijst op
-
Wat mij opvalt is het ongebreideld optimisme, waar het de digitalisering betreft. Alles wordt inderdaad intelligent en daarmee waarschijnlijk heel hot, maar ook vatbaar voor crimineel gedrag. We denken alles goed voor elkaar te hebben als we updates en patches op tijd uitvoeren, tot iemand een phishing mailtje opent en binnen enkele uren alle servers van een organisatie worden lamgelegd.
Omdat we digitalisering hebben binnengehaald, zoals we altijd iets nieuws hebben binnengehaald: als de oplossing voor alle problemen.
Wie mij kent weet dat ik al jarenlang waarschuw voor het wedden op één paard. Het nadeel van wedden op één paard is dat je alles kunt winnen, maar ook verliezen. En als je praat over een duurzame overheid dan wil je niet verliezen, alleen maar winnen.
Winnen doe je beter door je belangen veilig te stellen. En daar zijn tools voor om dat te doen. Je zou kunnen zoeken naar duurzame analoge alternatieven die helpen om kosten te besparen, CO2-uitstoot en de afhankelijkheid van digitalisering te verminderen. En dan kom ik toch weer uit bij een oplossing die zó jaren tachtig is dat iedereen deze al bij het grof vuil heeft gezet: microfilm; met name computer output on microfilm, met daarbij alle noodzakelijke metadata meegenomen.
Dit betekent met nadruk niet dat ik digitalisering afwijs! Dat moeten we blijven inzetten waar het handig is. Maar wel dat we zo veel mogelijk collecties niet alleen in een digitale omgeving plaatsen, maar ook opslaan op microfilm. En keuzes maken: wellicht zijn er hele collecties die zo weinig geraadpleegd worden, dat behoud op digitale media zelfs af te raden is. Wie de zeer geavanceerde microfilmsystemen kent waar grotere bedrijven tot in de jaren 2000 mee werkten, vraagt zich verwonderd af waarom we dit soort oplossingen niet meenemen in onze duurzaamheidsoverwegingen: een (serie van) microfilmbeeldje(s) kan, haarscherp, binnen enkele seconden worden gedigitaliseerd en verspreid over de hele wereld, daar zit het hem niet in. En neem je de computeroutput in context op, dan zijn er zelfs heel weinig mechanische bewegingen nodig om het dossier snel te tonen.
Het is verwonderlijk dat we digitalisering zonder reserves omarmen als het nieuwe panacee en onze oude schoenen weggooien, zonder te weten waar de nieuwe gaan knellen.
Verder vind ik de trends open deuren en ook nog eens weinig zeggen. Wat moet ik aan met "roep om duurzaamheid creëert meer behoefte aan efficiënt informatiemanagement". Is dat de roep om duurzaamheid die de behoefte creëert?
De behoefte aan reconstrueerbaarheid van processen, die Matthijs noemt, die zal veel meer hoofdbrekens kosten van de digitale archeoloog, die straks in allerlei systemen, databanken, mailboxen en schijven op zoek moet gaan naar..... meer dan bonnetjes.
-
-
Ad, bedankt voor je reactie, hier zien we weer het oog van de meester met al die jaren ervaring in de informatiewereld.
Partner(s)
Sponsor(s)
Direct naar...
© 2024 Gemaakt door Marco Klerks.
Verzorgd door
