In 2011 is bij mijn gemeente de actuele WMO clientendossiers gedigitaliseerd. Is niet gebeurt op basis van handboek vervanging vernietigbare archiefbescheiden. Er is geen (nog) collegebesluit genomen artikel 7 Archiefwet 1995. De bedrijfsvoering werkt nu met de gedigitaliseerde clientendossiers. De analoge/papieren clientendossiers zijn elders opgeslagen. Dit is uiteraard een kostenpost waar men graag vanaf zou willen. WMO-clientedossiers zijn archiefbescheiden die op termijn vernietigbaar zijn. De papieren clientendossiers worden niet meer aangevuld. Alles wat in papier binnenkomst wordt aan het begin van het werkproces gedigitaliseerd. De gescande papieren stuken gaan in dagdozen. Welke risico's loopt mijn organisatie om deze papieren clientendossiers voortijdig te vernietigen? Normaal gesproken zou je 7 jaar naar beeindiigng van het laatste contact het dossiers volgens de reguliere vernietigingsronde, na machtiging archivaris, kunnen vernietigen. Theoretisch zou je deze papieren dossiers nog jaren moeten bewaren. Dat kost geld. Gaat om 90 strekkende meter. Het overgrote deel van de papieren dossiers zijn van WMO-clienten die nu nog een voorziening hebben. Wie heeft hiermee ervaring?