Voordat je ergens aan begint, is het verstandig om jezelf de volgende vraag te stellen: Waarom zou je? Nu moet deze vraag je niet demotiveren. Nee, je moet op zoek gaan naar het nut van je werk en deze verwoorden. Dat zorgt ervoor dat je aan de juiste details aandacht schenkt en je een duidelijk doel voor ogen hebt. Als je immers je doel niet duidelijk voor ogen hebt, dan is de kans groot dat je hem mist.

Ik vraag mij bij het uitvoeren van het archiefbeheer ook regelmatig af waarom ik doe wat ik doe. Wat is de zin van het archief? Ik dreun dan meestal de volgende opsomming op, die mij door docenten is aangeleerd:

  • Het ondersteunen van de (werk-)processen,
  • Het af kunnen leggen van verantwoording,
  • Het kunnen voeren van een bewijslast,
  • Het borgen van informatie welke relevant is voor cultuur-historisch onderzoek.

Maar is dit zo? Ik bedoel, is dit nog actueel? En doen we dan wel de juiste dingen?

Neem nu "het kunnen voeren van een bewijslast". Heb je ooit gehoord van een rechter die een uitgeprinte e-mail afwees, omdat het niet authentiek was? Sterker nog, ik ken verhalen van Word-bestandjes die werden uitgeprint, opnieuw werden ondertekend en naar de rechtbank werden gestuurd. Heeft ooit een rechter geïnformeerd naar de audittrail? Overigens heb ik ook nog nooit een volksvertegenwoordiger vragen horen stellen naar de authenticiteit en dergelijke van archiefstukken, dus hetzelfde verhaal gaat op voor "het af kunnen leggen van verantwoording".

Ondertussen lopen wij DIV'ers het vuur uit onze sloffen om de authenticiteit, betrouwbaarheid en integriteit van onze archiefbescheiden te kunnen garanderen. Ergens is het van de zotte.

Vroeger vond men dat wel belangrijk. Men was bang voor corrupte "Big Brother"-overheden, die stiekem deden wat ze wilden. Men wilde de overheid kunnen controleren. Maar goed, dat was dus vroeger.

Tegenwoordig wilt men dat de overheid hun helpt. De overheid moet hun problemen aanhoren en die problemen verhelpen. En dat moet zo snel mogelijk en zo goedkoop mogelijk. De overheid is een dienstverlener geworden.

Eigenlijk hebben we dit al lang in de gaten. Sla onze eigen vakbladen er maar op na. Een enkel artikel gaat nog over "de transparante overheid" of "de betrouwbare overheid", maar veruit de meeste aandacht gaat uit naar "de klantgerichte overheid" en "de efficiënte overheid".

De focus is verschoven. De overheid, onze werkgever, streeft naar een ander imago; een ander doel in haar "leven". Ik denk dat ook daarin ruimte is voor de authenticiteit, betrouwbaarheid en integriteit van archiefbescheiden, maar de details moeten anders. De keuzes die nu verstandig zijn zullen anders zijn dan de keuzes die pak-em-beet 10 jaar geleden de juiste waren.

Ik vraag mij opnieuw af: Wat is het nut van het archief?

Weergaven: 154

Opmerking

Je moet lid zijn van BREED - over de grenzen van informatie om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van BREED - over de grenzen van informatie

Reactie van Yvonne Welings op 23 Augustus 2010 op 12.17
Zie ook de recente berichtgeving over digitaal procederen bij de rechtbank op deze link.
Reactie van Yvonne Welings op 18 Augustus 2010 op 21.41
@Marco, ik ben het geheel eens met je stelling dat het doel van belang is, maar tegelijkertijd benadruk ik dat je wel de heel scope moet kunnen zien om hier een afgewogen oordeel over te kunnen vormen.
Vanuit mijn beroepspraktijk kan ik mededelen dat met enige regelmaat originele bestemmingsplannen ten behoeve van rechtszaken overlegd moeten worden. De rechtbank neemt geen genoegen met een kopie. Laatst is er nog een bestemmingsplan uit 1933! uitgeleend. Tegelijkertijd constateer ik dat DIV niet bij iedere gemeente de centrale regie heeft over informatiestromen. Bij de transitie van analoge naar digitale bestemmingsplannen, zie de eerdere discussie hierover op BREED, is (D)IV niet altijd betrokken. In de ontdekking van burger (was die er dan niet altijd) en de verdere transitie naar digitaal zal DIV hier mee moeten bewegen. Digitale toegankelijkheid, ook op lange termijn, is in deze essentieel.
Reactie van Marco Klerks op 18 Augustus 2010 op 19.22
@Paul Stof tot nadenken is precies wat ik wil bieden.

@Jeff Meningen en aandacht verschuiven inderdaad. Ik vind dan wel dat we mee moeten schuiven en desnoods, mochten meningen en aandacht terug schuiven, ook weer mee terug moeten schuiven. Dat klinkt misschien een beetje als de waan van de dag (is het echter niet), maar dat vind ik nog altijd beter dan de (valse) hoop dat oude tijden zullen herrijzen.

@Saskia Ik denk ook dat de doelen 1 t/m 4 nog steeds van kracht zijn. Ik mis wel ergens in de doelstelling de burger, terwijl men tegenwoordig die burger juist zo belangrijk vindt. Ook denk ik dat we de details in hoe we die doelen willen bereiken, soms verkeerd invullen. Leveren wij meer authenticiteitsgaranties dan er van ons gevraagd wordt? Ach, misschien heb ik ook wel ongelijk. Nee, ik beweer niet dat ik de waarheid zie. Ik nodig alleen uit om kritisch naar onze doelen te blijven kijken en onze doelen mee te laten bewegen met de doelen van onze organisaties of zelfs de hele maatschappij.
Reactie van Jeff op 18 Augustus 2010 op 9.12
Let op dat de mening van de burger verandert met de tijden. Dat de vakbladen nu de aandacht hebben gericht op service gerichte overheid, zo makkelijk wisselt dat terug naar de wens voor een transparante overheid, zodra er ook maar 1 geval van corruptie aan het licht wordt gesteld.
Reactie van Paul Vercruyssen op 17 Augustus 2010 op 23.59
Marco, twee instant reactions ; General; Sowieso tóch weer Stof tot nadenken naast de nodige herkenning uiteraard, en vwb mijn eigen attitude en zienswijze richting overheid ; Goddank ziet de overheid alsnog het licht ! Die burger dáár zitten we voor ! ga maar niet vloeken :-) We gaan de goede kant op ! Burger (meer) centraal ! Goed werk heeft tijd nodig....
Goed blog Marco.

© 2024   Gemaakt door Marco Klerks.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden