BREED - over de grenzen van informatie

NETWERK VOOR DE INNOVATIEVE INFORMATIEWERKER

Waarderingsfabriek: Control C en Control V

Enige weken geleden was ik aanwezig bij de bijeenkomst van de 5 grote Brabantse gemeenten (Den Bosch, Helmond, Eindhoven, Tilburg en Breda). Tijdens deze bijeenkomsten gaat het vooral over de vertaling van de web2.0 uitgangspunten en digitalisering in de gemeentelijke werkomgeving. We spraken af dat we allemaal een blog zouden schrijven over de bijeenkomst. Even was er discussie over waar de blog te plaatsen: archief20 of BREED. Het verschil, zo verzekerde een aantal deelnemers mij, lag in de invalshoek: archief20 was van de archivarissen en BREED van de DIV-ers. Wat een onzin reageerde ik onmiddellijk en mijn blog stond vast.
Thuis gekomen bekroop me het gevoel dat ik weer eens eerder had gesproken dan nagedacht. Immers als beide gemeenschappen 400 leden hebben dan is er per definitie sprake van een door de markt ondersteund onderscheid, daar kan ik met mijn eigen opvattingen nooit bezwaar tegen maken. Accepteren dus!
Toch vind ik het vreemd (mild uitgedrukt).
In een wereld waarin alle informatie die digitaal kan worden (gemaakt) digitaal wordt, alle informatie die mobiel beschikbaar kan worden (gemaakt) mobiel wordt, alle informatie die persoonlijk gemaakt kan worden gepersonaliseerd wordt, in die wereld is het toch niet vol te houden dat er een gescheiden interesse of beleving kan zijn binnen de groep van informatieprofessionals. Met de informatiefunctie is heel veel aan de hand. De professie van informatiemanagers is aan veranderingen onderhevig. Een deel van de functies/taken verdwijnt, denk aan de ontwikkeling van het volledig automatisch toekennen van metadata, waardoor de registratiefunctie van DIV-ers gaat verdwijnen. Of de discussies rond de informatie-architectuur: de rol van het DMS en RMA. Met als logische ontwikkeling het inéénschuiven van beide middelen. Bij het toelaten van informatie tot het informatiesysteem wordt alles geregeld, van toegankelijkheid tot bewaring resp. vernietiging. Wat dachten jullie van de verschillende soorten processen binnen overheidsorganisaties en de wijze waarop met de bijbehorende informatie wordt omgegaan. Standaard processen -bijvoorbeeld vergunning verlening of subisidie verlening- zal standaard worden afgedaan. Projecten zullen echter anders moeten worden gefaciliteerd door de informatiemanagers. Dat is nieuw en kansrijk. De meeste projecten haalde in de analoge wereld de eindfase van het archief niet, dat ligt nu weer binnen handbereik. De ondersteuning van de echte beleidsprocessen is nog helemaal een onontgonnen terrein. Kansen derhalve. Martin Berendse heeft het beheer van informatie al gekoppeld aan openbaarheid, wil je een nog scherper voorbeeld van gezamenlijk belang?Dan kan je toch niet spreken van verschillende werelden archivarissen en DIV-ers! De ontwikkelingen raken iedereen. Begrijp me goed dit wordt geen oproep om tegen te houden, maar een oproep om te verenigen en samen de mogelijkheden van 'web2.0' te onderzoeken en te gebruiken.
En als jullie twee sites willen het is me best: control C en control V ik los het wel op.

Vind ik leuk

0 leden vinden dit leuk

Volgende bijdrage >

Opmerking

Je moet lid zijn van BREED - over de grenzen van informatie om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van BREED - over de grenzen van informatie

Reactie van Luud de Brouwer op 15 November 2009 op 14.49: Een discussie op twee fora is aan mij niet besteed. Waar zijn we mee bezig.

Reactie van Yvonne Welings op 15 November 2009 op 12.18: @Ingmar, jouw blog DING 22 is volgens mij een opvatting/gevoel, maar beantwoordt niet de vraag van Max.
P.s. Gereageerd op zondag 15 november 12.18 uur.

Reactie van Yvonne Welings op 11 November 2009 op 9.06: @Max, geheel mee eens vooral met 7. Theo Thomassen lanceerde ooit het paradigma en de records continuum gedachte, maar dat lijkt niet door iedere archivaris te zijn opgepakt. Het "gescheiden' denken is m.i. een bedreiging voor archiefdiensten, zeker in tijden van bezuinigingen.
Vorige week hoorde ik nog dat de Archiefwet wellicht wordt aangepast dat na afdoening van het proces de informatieobjecten kunnen worden opgenomen in een duurzame beheersomgeving, archiefbewaarplaats c.q. e-depot. Hiermee worden ze openbaar gemaakt. Daar moet je op anticiperen. De masterscriptie van Martin Berendse vond ik in deze ook een opsteker.

Reactie van Max Beekhuis op 11 November 2009 op 8.48: Christian van de Ven (Archief2.0) heeft me gevraagd nog wat toelichting te geven op de noodzaak tot integrale aanpak en discussie over informatiemanagement. Voor de volledigheid ook hier mijn antwoord:
Voorbeelden waar het archiefveld en de (D)IV elkaar raken, ik zal er een paar noemen:
1. Waarderingsvraagstuk: toekennen van metadata vindt plaats op het moment van creatie van het document, dus ook de metadat met betrekking tot bewaren en vernietigen;
2. Digitaal werken, zaakgericht werken zijn discussies die van invloed zijn op de inrichting van het informatiemanagement binnen organisaties, in dit gesprek wordt bepaald welke informatie deel uitmaakt van het 'geheugen' van de organisatie; de aard van de informatie wordt ook hier bepaald (analoge informatie koppelt procesinformatie aan content, digitaal worden deze twee gescheiden), de consequenties hiervan zijn enorm: wat valt straks onder de verantwoordelijkheid van de archivaris (wat wordt openbaar)?; in de analoge wereld had de (D)IV al beperkt zicht op de informatie (PIVOT onderzoek van begin 90-jaren heeft aangetoond dat op de Hagse ministeries hooguit 50% van de informatie binnen het taakveld van de (D)IV viel), in de digitale wereld zal er nog veel meer versnippering plaatsvinden;
3. Als er sprake is van een dienstverleningsconcept van bijv. een gemeente aan haar burgers over de handel en wandel van de gemeente, dan lijkt het me moeilijk vol te houden dat in de presentatie een knip zit tussen jonger en ouder dan 20 jaar; kortom verwachtingen van (potentiële klanten dwingen tot integratie in de dienstverlening), zullen we het echt eens hebben over de Klant?!;
4. Discussie over E-depot vind ik schimmig, er kan toch geen verschil zijn tussen een digitale opslag voor de organisatie en voor een archiefdienst, dat betreft toch dezelfde problematiek?!;
5. Keteninformatisering dwingt archivarissen en (D)IV-ers na te denken over de rol van de ketenpartners, maar ook over de informatiebehoefte op langere termijn en hoe vorm te geven, mijn stelling: horizontale keteninformatisering (partners in de keten) leidt één op één tot verticale integratie (alle partijen in de levenscyclus van informatie vloeien in één);
6. Archivarissen en (D)IV-ers zijn/worden informatiebemiddelaars en procesinrichters, in termen van opleiding, competenties, presentatie van belang en rol zijn er veel gemeenschappelijke gebieden, die nu volstrekt verschillend worden aangevlogen. De hele kramp over de archiefschool is een mooi voorbeeld. In plaats van een gemeenschappelijk beeld te schetsen en uit te dragen is nagenoeg iedereen in in de verdediging gegaan. Kortom geen visie op het vakgebied van informatiemanagement, geen keuzes, geen strategie;
7. Denken in gescheiden werelden en functies lijkt me -ik druk me nu maar diplomatiek uit- onhandig. In een wereld waarin Google de DMS-en overbodig maakt (beetje sterk gesteld, maar je kunt het al waarnemen!) en Google bibliotheken op koopt (en straks archieven) en beide ter beschikking stelt aan de gebruikers lijkt het me tijd worden om gezamenlijk na te denken en te handelen om ook een plaatsje in deze informatiemarkt te verwerven. Niet om te verdedigen, maar juist om kansen te pakken! Omdenken, opnieuw naar je vak kijken en er visie op ontwikkelen is een kwestie geworden van overleven. Een urgentiebesef dat ik nog maar sporadisch aantref.

Reactie van Yvonne Welings op 10 November 2009 op 22.17: In mijn optiek leidt deze competitie binnen dit vakgebied tot kennisversnippering en je krijgt er een dagtaak bij om alles "bij' te houden. Er zijn nog meer communities op dit gebied dan die van Share2Connect. Ik vind het prettig als ik op een plaats de kennis op mijn vakgebied kan bijhouden en delen, zonder nog van drie andere communities lid te moeten worden. Ik beschouw Archief 2.0 en BREED wel als een vakgebied, maar die door samenloop van omstandigheden verschillend zijn ontstaan.

Overigens schijnen social media niet alleen competiever te worden, maar ook steeds minder sociaal. Het idee dat grote groepen jouw profiel kunnen zien schijnt velen te beangstigen. Ook heb ik een trend gelezen wanneer een community erg groot wordt, verschillende leden hun profiel gaan afschermen.

Reactie van Yvonne Welings op 10 November 2009 op 12.00: In een vroeg stadium ben ik lid geworden van Archief 2.0. Ik constateer dat ik vooral in de beginfase relatief actief was en ook anderen probeerde te overtuigen van het nut en noodzaak van dit sociaal medium. De laatste tijd is mijn bijdrage en participatie minder actief en beperkt zich vooral tot het onderhouden van het sociale netwerk van mensen uit het archiefwezen, die ik uit het oog verloren ben. In de zijlijn volg ik discussies, waarop ik af en toe reageer.

Vorig jaar is er een enquête gehouden onder DIV-medewerkers van de aangesloten gemeenten regio Tilburg (12) en uit die enquête bleek een behoefte aan kennisdeling op het gebied van DIV en ICT. Beide vakgebieden groeien naar elkaar toe. De community Parlando werd hiervoor ingericht, echter het bleek een tamelijk dood medium. In januari van dit jaar heb ik aan Ton de Looijer van het BHIC gevraagd of ik niet bij hem aan kon sluiten, aldus gedaan. De community van het Noord-Hollands Archief volgde en inmiddels is Brabant Breed echt BREED geworden. Dat ik minder actief ben op archief 2.0 heeft vooral te maken met het feit dat Ton en ik samen beheerder zijn van BREED en dat dat tijd vraagt, tijd die je maar een keer kunt besteden. Inmiddels zijn er zo'n 327 leden. De intentie was om de community te laten ondersteunen door BRAIN en de SOD, maar na een eerste redactievergadering bij het BHIC is een van de genodigden van die vergadering zonder enig overleg een eigen SOD community begonnen. Ton en ik laten ons niet zo eenvoudig uit het veld slaan en gaan verder met een landelijke planontwikkeling.

Hier kom ik op mijn kernpunt van mijn betoog, nl. de stelling dat sociale media steeds competitiever zullen worden. Het zal steeds moeilijker worden je te onderscheiden van de andere community. De oorspronkelijke gedachte van web 2.0 is m.i. alles delen, maar ook de andere kant van de medaille waar mensen goed in zijn, concurrentie en competitie zal de kop opsteken.

Als je met een helicopterview naar beide communities in het vakgebied kijkt, is het wellicht ook vreemd dat er twee communities naast elkaar bestaan. Ik heb hierboven aangegeven hoe een en ander is ontstaan. Wat ik wel als een opsteker ervaar dat de verslaggeving van een B5 bijeenkomst bijwoon, de verslaggeving via BREED volgt. Kennisdeling die ik een jaar geleden nog niet voor mogelijk had ervaren.

Dit blogje heb ik afgelopen zondag al geschreven voor de cursus 23archiefdingen, DING 22 en geef het verkort als reactie weer.

Reactie van Leon van Oosterom op 10 November 2009 op 10.34: Goed gesproken. Het is inmiddels al één vakgebied. Toch denk ik dat de invalshoeken van Archief2.0 en Breed verschillend zijn en als zodanig allebei waarde hebben. Het kan geen kwaad een community te hebben waar het zwaartepunt ligt op de processen die leiden tot archiveren, net zoals het geen kwaad kan een community te hebben waar het zwaartepunt meer ligt op conserveren. Daar waar de overlap aanwezig is zou de control C en control V zijn werk moeten doen