‘Ik neem je graag nog even mee naar mijn werkzaamheden binnen de commissie Dienstverlening en Informatie van de VNG. We willen als overheden op deze terreinen efficiënt zijn, we moeten kwaliteit van dienstverlening leveren en daar waar je kunt standaardiseren, schaalvoordelen boeken. Om dat te bereiken moet je gewoon heel goed je huiswerk doen. Dat is misschien wel zeventig, tachtig procent van ons werk. Maar vanuit het perspectief van de inwoners zitten de echte, belangrijke ingrepen in die andere dertig tot twintig procent, en dat is maatwerk. We moeten dus verschil kunnen maken en toegesneden dienstverlening leveren. Omdat mensen anders zijn. Hoe kun je nou in die bureaucratie, die zo op gelijkheid is gebouwd, je eigen koers bepalen? Neem de Participatiewet. Als ik wil zorgen dat mijn medewerkers in die frontlinie afwegingsruimte hebben en ze zelf mogen beslissen om bijvoorbeeld eerst iets aan de schuldhulpverlening te doen voordat je iemand in een re-integratietraject zet, wat doe ik dan? Dat is reuze spannend, want wat vindt de gemeenteraad daarvan? En de wethouder? Dan komt het dus aan op verbindingen leggen, om een voedingsbron, om inspiratie je frame te laten zijn.’

Verder vezen kan via deze link.