E-democracy biedt kansen om participatie van burgers te vergroten en draagvlak voor besluiten te bevorderen. Maar, zo waarschuwt Wim de Jong, digitale democratie moet worden gecombineerd met klassieke democratie.

Door een goede mix van digitaal én analoog kunnen bestuurders burgers helpen om kritische tegenmacht vorm te geven, zo stelt de universitair docent politieke geschiedenis van de Universiteit Utrecht in een essay in Binnenlands Bestuur.

Kloof met burgers

E-democracy biedt volgens hem een wenkend perspectief, van een overheid die via interactieve netwerken bestuurt, en door burgerparticipatie en inspraak de kloof met burgers dicht. Als deze zelf beleid vormgeven worden legitimiteit, draagvlak en kwaliteit van besluiten vergroot. Door digitale tools worden grotere groepen mensen bij de democratie betrokken.

Laaggeletterden

Het betrekken van minder vertegenwoordigde groepen is een probleem van digitale als van klassieke democratie, beseft De Jong. ‘Wellicht hebben burgers bovendien juist behoefte aan minder e-communicatie. Onder andere digitaal laaggeletterden, maar zij niet alleen, kunnen de toenemende digitalisering juist zien als bedreigend, een eis van de overheid die steeds meer van je vraagt op digitaal gebied. Met klassieke analoge middelen zijn deze burgers vaak beter te bereiken.’

Wantrouwen

De toekomst ligt volgens hem in een combinatie van digitaal en analoog. ‘Zo kunnen verschillende groepen hun stem laten horen. Dat gaat de kloof tussen gemeente en bewoner niet dichten. Dat hoeft ook niet. Het gaat er juist om kritische tegenmacht te organiseren. E-democracy en digitale participatie hoeven niet iets op te lossen, of dit nu wantrouwen, legitimiteitsproblemen of uitsluiting is. Een nieuw gouden tijdperk van burgerparticipatie breekt misschien niet aan, maar e-democracy is wel een ontzettend spannende ontwikkeling, die klassieke problemen van de democratie op nieuwe manieren vormgeeft.’

Bron: BinnenlandsBestuur