Gegeten met de Doxis van Australië. Aanleiding: de NEN faciliteert dit jaar de bijeenkomst van de ISO-commissie Records Management. Hieraan wordt altijd deelgenomen door een stevige Australische delegatie. Dit keer nam o.a. Judith Ellis deel, voor mij aanleiding om met haar en enkele genodigden een avond door te brengen in restaurant Crème Crue te Den Haag en de Australische markt van records management naast die van Nederland te leggen.

Waarom Judith Ellis? Allereerst omdat het een geweldig sympathieke ondernemer is, die haar klanten in alles voorop stelt. En ook omdat zij niet tevreden is met wat zij –en haar medewerkers- menen te weten. Voortdurend schaaft zij aan de skills van haar onderneming.

Voor ons als haar tafelgenoten een bron van inspiratie.

Eén element wil ik hier extra aandacht geven. Wij –Doxis, mede geïnspireerd door Eric Ketelaar- vinden al jaren dat informatiemanagement gaat over twee zaken: risicomanagement en change management (ik blijf maar even in de sfeer van de Engelstalige avond). Risicomanagement gaat over de vraag waarover (welk deel van mijn business) wil ik me verantwoorden? Bij change management gaat het over de vraag en wat moeten we doen/laten om dit mogelijk te maken?

Het lijken open deuren, maar het voelde toch lekker om te weten dat ook Australië liever het risico nam om van de menu kaart te kiezen en de kok van Crème Crue daarom zijn gedrag aan moest passen.