Hallo iedereen,

Ik ben studente sociaal werk en voor een vak is het de bedoeling dat we een portfolio in elkaar steken. Een deelopdracht ervan is het starten van een discussie. De bedoeling is dat we een kritische bedenking online zetten op een forum naar keuze.

Mijn kritische bedenking gaat over het begrip 'vermaatschappelijking van de zorg'. Het is hierbij de bedoeling dat we de doelgroepen waarmee het sociale werk in aanraking komt, meer in de samenleving gaan brengen en willen beroep doen op de mensen van de samenleving (bv. meer mantelzorgers voor ouderen). Mijn bedenking bij deze vermaatschappelijking is of de samenleving wel klaar is om diverse doelgroepen 'in hun armen te sluiten' en mee te ondersteunen. Ik baseer mij hier op een krantenartikel van De Standaar (19/11/2014) van een ex-gedetineerde die pedofiele feiten heeft gepleegd en waarvan zijn detentie erop zit en dus terug integreert in de maatschappij. Hij gaat wonen in een wijk en de mensen in die buurt zijn alles behalve akkoord met zijn verblijf daar. Ze willen hem liever zien gaan dan komen. Een pedofiel is meteen een extreem voorbeeld, maar ook deze mensen maken nu eenmaal deel uit van de maatschappij en wijken af van de 'normale' norm en krijgen in veel gevallen nog nazorg van bijvoorbeeld justitieel welzijnswerk, dus vallen ook onder de noemer doelgroepen voor sociaal werk.

Nog even eenduidig mijn bedenking: is onze samenleving wel klaar voor een vermaatschappelijking van de zorg?