BREED - over de grenzen van informatie

NETWERK VOOR DE INNOVATIEVE INFORMATIEWERKER

Project digitale bouwtekeningen WOB verzoek

Collega's,

Wie heeft ervaring/ contact met v/h stichting pdbt (www.pdbt.nl) . Deze organisatie heeft een aantal van mijn gemeenten benaderd met een als WOB verzoek "gemaskeerde" enquête Zij vragen daarin naar digitalisering van bouwtekeningen, plannen daarvoor, welke investeringen er mee gemoeid zijn en of ze via internet toegankelijk worden. Volgens mij heeft de voormalige stichting, nu BV, ontdekt dat er geld te verdienen valt met de bescherming van Intellectueel eigendom.

Hoe gaan jullie met deze enquête om?

Hajo de Roo

Streekarchivaris Noordwest Veluwe

Vind ik leuk

0 leden vinden dit leuk

▶ Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Yvonne Welings op 7 November 2012 op 9.28

@Karin, bij het online plaatsen van digitale bouwvergunningen hoort zeker afstemming met het College Bescherming Persoonsgegevens plaats te vinden. Zo wordt het niet toegestaan op persoonsnaam te zoeken, maar alleen op combinatie straatnaam, huisnummer en plaatsnaam of postcode.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Bart van Oerle op 8 November 2012 op 9.33

Ik heb de enquete ook ingevuld na de WOB herinnering. De heer Bouten is vorig jaar ook persoonlijk bij ons langs geweest om zijn produkt te verkopen.

Net als zijn zware aanzet om een enquete ingevuld te krijgen door het een WOB verzoek te noemen, zet hij mijns inziens ook veel te zwaar in op de juridische consequenties / plichten die gemeenten hebben bij het publiceren van bouwdossiers. Natuurlijk moet je privacy aspecten in de gaten houden, maar het gaat hun inderdaad veel meer om de auteursrechten van de architecten. Wij hebben dat door onze juristen laten uitzoeken en kijken daar heel anders tegenaan. Als je op je website netjes melding van maakt van het feit dat tekeningen niet zomaar gekopieerd mogen worden, dan is dat de verantwoordelijkheid van de persoon die de tekening eventueel gaat hergebruiken. (nog los van het feit of je heel veel kunt met een pdf als bouwtekening). Dat is niet anders dan wanneer ik een boek in de winkel koop. Als ik dat ga kopieren, dan is niet de winkelier aansprakelijk maar dan ben ik dat uiteraard zelf.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Lourens op 8 November 2012 op 12.51

Volgens mij hebben Groningen en Nijmegen hun bouwarchieven al gedigitaliseerd en online. Zij hebben vast het probleem van intellectueel eigendom getackeld. Daarnaast pretendeerd deze firma architecten te vertegenwoordigen. Volgens mij hebben ze daar geen wettelijke grondslag voor (als een BUMA/STEMRA en al dat soort geld-in-clubjes) en kunnen ze alleen architecten vertegenwoordigen die zelf aangeven dat te wensen. Intellectueel eigendom vervalt bij mijn weten sowieso na 70 jaar, dus voor nazaten hoeven ze het nauwelijks te doen. Al met al is er genoeg juridisch met ze te steggelen voordat er ook maar iets betaald moet worden.

groet,

Lourens

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Cees de Groot op 10 December 2012 op 13.46

De Stichting PDBT claimt wel meer zaken met grote woorden. Een informatie verzoek is een WOB verzoek (maar later toch niet zo bedoelt). Zo is hun claim over auteursrecht ook niet juist opgebouwd. Archiefdiensten mogen hun archieven digitaliseren of micro verfilmen. De auteurswet staat dit nadrukkelijk toe. Deze kopieën mogen ter raadpleging worden aangeboden in de studiezaal. De stichting PDBT vermeld dit bewust of onbewust niet. In beiden gevallen een blijkt van ondeskundigheid.

Publicatie op internet is een ander verhaal.

Op grond van de Archiefwet moeten archiefdiensten kopieën van archiefstukken verstrekken. Verstandige archiefdiensten wijzen hun bezoekers erop dat de bezoeker zelf verplicht is eventuele auteursrechten na te gaan en te eerbiedigen.

Maar lees rustig het artikel van Dr. Ketelaar "Auteursrecht en archieven" (in: Nederlands Archievenblad, 77 van 1973 na. Dit geldt nog steeds omdat de auteurswet nog niet is veranderend.

Een citaat hieruit (is auteursrechtelijk toegestaan)

Het archiefwettelijke recht tot raadpleging en gebruik van in een archiefbewaarplaats berustende archiefbescheiden (artikel 14) is, auteursrechtelijk gezien, een dwanglicentie, d.w.z. de auteursrechthebbende moet een zekere (archiefwettelijke) inperking gedogen. Daarnaast zijn er (andere) auteurswettelijke beperkingen op het onbeperkte auteursrecht, waarvan de belangrijkste zijn:

a.. het recht om voor eigen oefening, studie of gebruik een auteursrechtelijk beschermd werk te verveelvoudigen (beperkt tot: slechts enkele exemplaren, gemaakt door degene die deze voor eigen oefening enz. wil gebruiken);

b.. het recht om uit een auteursrechtelijk beschermd werk te citeren;

c.. het recht om een door of vanwege de openbare macht openbaar gemaakt werk (bijv. een overheidsrapport of een advies van de Raad voor Cultuur) (verder) te openbaren en te verveelvoudigen;

d.. het recht van archiefdienst of bibliotheek om, ter conservering, een werk te reproduceren en, in de lokalen van de archiefdienst of bibliotheek, ter beschikking te stellen.

Publicatie van archiefbescheiden op Internet is auteursrechtelijk een openbaarmaking - een openbaarmaking die mijns inziens niet valt binnen de door artikel 14 van de Archiefwet 1995 gedekte dwanglicentie. Ik kan me echter een technisch systeem voorstellen dat als het ware op Internet de raadpleging in de studiezaal simuleert.

Met dank aan dhr. Dr. Ketelaar.

Laat u niet op het verkeerde been zetten door stichtingen die het kennelijk meer oog hebben voor de miljoenen aan auteursrechten dan aan de auteurswet en de archiefwet zelf.