BREED - over de grenzen van informatie

NETWERK VOOR DE INNOVATIEVE INFORMATIEWERKER

Privatisering van overheidstaken / informatievoorziening

Het komt steeds vaker voor bij overheidsinstellingen, een taak uitbesteden aan een private organisatie. Voorbeelden zijn er legio, de gemeente Goirle besteedde als eerste de belastingen uit aan een private onderneming. Parkeren is ook zo'n taak, waarvan veel gemeenten overwegen die buiten de deur te plaatsen.

Vandaag kwam er weer zo'n bericht binnen. De gemeente Utrecht heeft het welzijnswerk aanbesteed en er is een andere partij gekozen, waardoor 400 medewerkers boventallig worden. (link). Hoewel naar voor de betrokken personen hoor je mij niet zeggen dat dat erg is. Je kunt je misschien wel de vraag stellen of het allemaal goedkoper wordt, de NS is in ieder geval niet goedkoper geworden de laatste jaren.

Wat ik me wel afvraag hoe de bescherming van de persoonsgegevens is geregeld. Worden die ook een op een overgedragen aan een private partij en worden daar condities voor gesteld?

Wie kan ervaringen delen ?

Vind ik leuk

0 leden vinden dit leuk

▶ Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Marco Klerks op 21 Maart 2013 op 13.17

Helpt de Handleiding Wet bescherming persoonsgegevens, paragraaf 5.2?

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van jack karelse op 21 Maart 2013 op 15.31

Het is naar voor de betrokken personen en ik denk ook dat het niet goed is om te veel diensten te privatiseren. Cijfermatig kan het allemaal prima onderbouwd worden, goedkoper zijn en het kan ook goed gaan.
Er moet goed nagedacht worden over de vraag wat uitbesteed of geprivatiseerd wordt en hoe het vervolgens zit met de verantwoordelijkheden. Ook met het verantwoordelijk voelen voor (de kwaliteit van) het geprivatiseerde of uitbestede werk.
In de VIP 11 2007 stond een artikel over het uitbesteden van document services.

In het algemeen is het goed om eens te lezen wat Tony Judt over o.a. privatisering schrijft in Ill fares the land (een testament waarin Judt verrassend ideologisch uit de hoek komt. Hij bevecht hierin wat hij zelf als een vergeten ideaal beschouwt: de zegeningen van de sociaaldemocratie. Hij verzet zich hierin tegen de neoliberale minachting voor de publieke sector en de obsessie meteconomische groei en geldvermeerdering. (Wikipedia) (In Nederlands vertaald als 'Het land is moe').
En wat te denken van Pim Fortuyn in Zonder ambtenaren, uit 1991? Hij pleit daarin voor verzelfstandiging van uitvoering, maar het in de hand houden van de strategische besluitvorming en een gedegen democratische controle.

Goed doordacht en degelijk uitgevoerde privatisering: prima.
Zo niet, dan wordt het een drama.