BREED - over de grenzen van informatie
NETWERK VOOR DE INNOVATIEVE INFORMATIEWERKER
Personeelsdossiers en gevaarlijke stoffen
De zieke werknemer
De Autoriteit Persoonsgegevens publiceerde op 22 april 2016 de nieuwe beleidsregels ‘De zieke werknemer’. De beleidsregels bevatten actuele informatie voor werknemers, werkgevers en andere partijen die gegevens over de gezondheid van (zieke) werknemers verwerken. Zo staat er welke gezondheidsgegevens van werknemers werkgevers mogen verwerken. Daarnaast zijn de normen in deze beleidsregels het uitgangspunt voor de Autoriteit Persoonsgegevens als zij onderzoekt of een organisatie in overeenstemming met de wet gezondheidsgegevens van werknemers verwerkt.
Vernietiging van personeelsdossiers
De huidige (gemeentelijke) selectielijst kent een lange bewaartermijn voor overheidspersoneel dat werkt met gevaarlijke stoffen. Het feit dat een werknemer ziek is hoeft natuurlijk niet altijd verband te houden met gevaarlijke stoffen. Documenten die tot 10 jaar na het einde van het dienstverband worden bewaard, worden in afwijking van het derde lid bewaard tot 40 jaar na het einde van het dienstverband als de ambtenaar heeft gewerkt of in aanraking is geweest met voor de gezondheid schadelijke stoffen (link).</p>
Grondslag voor deze lange termijn is het Arbeidsomstandighedenbesluit art. 4.10c lid 4:
In dit hoofdstuk en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:
a. gevaarlijke stoffen: stoffen, mengsels of oplossingen van stoffen waaraan werknemers bij de arbeid worden of kunnen worden blootgesteld die vanwege de eigenschappen van of de omstandigheden waaronder die stoffen, mengsels of oplossingen voorkomen gevaar voor de veiligheid of gezondheid kunnen opleveren;
b. grenswaarde:
1°. de limiet van de concentratie of van het tijdgewogen gemiddelde van de concentratie voor een gevaarlijke stof in de individuele ademhalingszone van een werknemer gedurende een gespecificeerde referentieperiode;
2°. de limiet van de concentratie in het passende biologische medium van een gevaarlijke stof, de metabolieten daarvan of een indicator van het effect van de betreffende stof gedurende een gespecificeerde referentieperiode;
c. ongewilde gebeurtenis: een plotselinge situatie, ongeval, voorval of noodsituatie die gevaar oplevert voor veiligheid en gezondheid van de werknemer of zijn omgeving, en die gelet op de toegepaste stoffen, procédés en maatregelen niet is voorzien.
Daarnaast, niet in de selectielijst opgenomen, is artikel 91, derde lid, Besluit Stralingsbescherming bepaald dat gegevens betreffende blootstelling aan radioactieve straling dienen te worden bewaard totdat de persoon wiens gegevens het betreft een leeftijd van 75 jaar heeft bereikt of zou hebben bereikt maar ten minste dertig jaar nadat de persoon de handelingen heeft beëindigd.
De selectielijst 2017 wijzigt niet op dit punt. Voor gestructureerde processen is een overzicht op te stellen welke personeelsleden met gevaarlijke stoffen zoals asbest in aanraking komen en welke niet. Dat is mijn eerste vraag, welke overheidsorganisatie heeft een dergelijk lijstje ?
Voorbeelden uit de praktijk
Bij het Ministerie van Defensie bijvoorbeeld zorgt een bepaald soort verf voor nare ziekten. Ik neem aan dat de werkgever ten tijde van de opdrachten niet wist dat die verf de oorzaak is van kanker en de PD's wellicht al op vernietiging zijn afgesteld. Vrijkomend asbest zorgt soms ook voor gevaarlijke situaties. Gisteren berichtte Omroep Brabant over asbest bij een archeologische opgraving. Moet je dan als gemeente de pd's van archeologen gaan bewaren ?
Wat de denken van het werken met biologische agentiabij archivarissen en DIV-medewerkers ?
Deze trigger is niet gestructureerd en kan vaak pas achteraf worden bepaald. Wie wil ervaring delen ? Het betreft de gezondheid van mensen, niet onbelangrijk.
Overigens bevat het rapport de zieke werknemer wel aanwijzingen, bijvoorbeeld 4.6 verkeersongeval. Maar zou het niet handig zijn als overheden zouden beschikken over een concrete lijst ?
Berichten in deze discussie
-
Permalink Antwoord van Hein Merkelbach op
-
Beste Yvonne,
Je oproep om ervaringen te delen inzake het werken met biologische agentia herinnerde mij aan een nare periode die alles bij elkaar ruim 10 jaar heeft geduurd. Schimmelvorming in archiefruimten en archiefbewaarplaatsen kan leiden tot ernstige allergische reacties. In 1995 heb ik een Cladosporium allergie opgelopen in een archiefbewaarplaats. Het heeft daarna een flink aantal jaren (tot 2003) geduurd voordat de longspecialist bewijsbaar verband kon leggen tussen mijn zware hoestklachten en de luchtkwaliteit in die archiefbewaarplaats, Uit het luchtkwaliteitsonderzoek bleek dat in de bewaarplaats sprake was van een sterk verhoogde concentratie sporen van de schimmel Cladosporium.
Na 2005 namen mijn hoestklachten geleidelijk aan af als gevolg van het feit dat de (al jaren afgekeurde) archiefbewaarplaats in 2003 werd gesloten waardoor ik niet meer wekelijks in aanraking kwam met dat type schimmel en door het vinden van een baan bij een andere archiefdienst in september 2005. In november 2007 was mijn laatste controlebezoek aan de longarts. Ik heb in de periode 1997-2003 veel onderzoeken ondergaan, inclusief een bronchoscopie en een zware longoperatie. Dat wens ik niemand toe en vakgenoten zeker niet!
Wat mij persoonlijk het meest raakte is dat mijn toenmalige werkgever de hele kwestie min of meer genegeerd heeft en mij enkel zag als een potentieel risico. Bij mijn vertrek in 2005 heb ik het bestuur van de archiefdienst schriftelijk verzocht om de aansprakelijkheid te erkennen. Bijna 5 jaar later, eind 2010, ontving ik een onpersoonlijk briefje van de voorzitter waarin hij mij in twee regels afscheepte met de mededeling dat elke vorm van aansprakelijkheid werd ontkend.
Hein Merkelbach
-
Permalink Antwoord van Yvonne Welings op
-
Beste Hein,
Biologische agentia worden soms inderdaad niet serieus genomen. In de tijd dat ik in Zeeland werkte was er iemand van de Mormomen, die schimmel in haar slokdarm kreeg. Dat was een heel naar probleem.
In 2001 ben ik in Tilburg begonnen, aanvankelijk als afdelingshoofd. In het kader van de arbo heb ik rond die tijd een notitie gemaakt over dit probleem en zijn er maatregelen genomen. Een andere collega had nl. in verleden, misschien al bij de CAS, schimmel ingeademd. In zijn longen was ook schimmel geconstateerd. Zijn werkkamer is destijds aangepast en alle archieven werden van tevoren getest op schimmel.
Het is ontzettend gevaarlijk en volgens mij ook een typische beroepsziekte. Mijn huid reageert altijd op schimmels en ik word op deze manier 'gewaarschuwd'.
Yvonne Welings
-
-
Misschien wat verouderd,
de notitie uit 2002
Biologische agentia zijn micro-organismen, met inbegrip van deze die genetisch werden gemodificeerd, menselijke endoparasieten en celculturen die een infectie, allergie of intoxicatie kunnen veroorzaken.
Een micro-organisme is een al dan niet cellulaire, microbiologische entiteit met het vermogen van replicatie of overdracht van genetisch materiaal. In de praktijk worden bedoeld: bacteriën en soortgelijke organismen zoals schimmels.
Endoparasieten zijn micro-organismen, die in het lichaam van de gastheer leven, bijvoorbeeld in de darm.
Een celcultuur is het resultaat van het in vitro kweken van cellen afkomstig van meercellige organismen.
Inventarisatie van de biologische agentia op het RHCT
Bij het RHCT kunnen micro-organismen ontstaan, met name schimmel op archiefstukken.
De groeivoorwaarden voor schimmel zijn:
1. voedingsbodem aanwezig (papier, lijm etc.)
2. Zuurstof en het belangrijkste vocht- ideale klimaat voor schimmel is temperatuur 20-25 C, relatieve vochtigheidsgraad boven de70%
4. aanwezigheid van plaagdieren (verspreiding etc.)
Risico’s op de gezondheidsklachten voor medewerkers RHCT
De gevolgen voor blootstelling aan micro-organismen kunnen zeer uiteenlopend zijn. Er kunnen verschillende gezondheidsklachten optreden, infectieziekten, allergieën enz. Deze hangen onder meer af van de aard van het organisme, de manier waarop het in het lichaam is binnengedrongen en de gevoeligheid van de blootgestelde persoon. De meeste micro-organismen worden in de maag onschadelijk gemaakt.
Infectie en infectieziekte
Wanneer bacteriën, virussen, gisten en schimmels zich vermenigvuldigen in een weefsel, in een lichaamsvloeistof, aan het oppervlak van de huid of het oppervlak van de slijmvliezen, spreekt men van een infectie. Indien dit gepaard gaat met schade aan de gezondheid, wordt er gesproken van een infectieziekte.
Vergiftiging
Sommige schimmels zijn toxogeen, dat wil zeggen dat ze giftige stoffen uitscheiden of dat bij hun afsterven giftige stoffen vrijkomen. Deze toxinen veroorzaken een scala van klachten zoals bijvoorbeeld koorts en kortademigheid.
Mycotinen zijn gifstoffen die door schimmels worden geproduceerd. Er bestaat weinig informatie over mogelijke effecten bij blootstelling aan mycotinen via de lucht (inademing). Daarnaast bestaat gevaar voor blootstelling aan mycotoxinen via de mond (inslikken).
Allergieën
Deze worden veroorzaakt door stoffen die een sterke reactie van het afweersysteem teweegbrengen. Het afweersysteem is verstoord.
Allergische klachten zijn:
- allergische neusverkoudheid, in bijzonderheid hooikoortsklachten
- astma, allergische reactie van de luchtwegen
- contacteczeem, allergische reactie van de huid
Voorkomen en beheersen van de gezondheidrisico’s
Preventie van het ontstaan en groei van schimmels
- Goede klimaatinstallatie in het depot, met de relatieve vochtigheidsgraad van50 % (+ 1 %, - 1 %)., voldoende ventilatie, constante temperatuur van 18 graden celcius (+ 1 %, - 1 %). Tot op heden kon hieraan niet voldaan worden. Op zeer korte termijn zal OWT deze aanpassing realiseren.
- Nieuw binnengekomen archieven controleren op schimmel en plaagdieren, onder andere met behulp van een testkit
- Insectenvallen in het depot. Plaagdieren verspreiden schimmels.
Maatregelen ten aanzien van werknemers RHCT
- Voorlichting van werknemers inzake het omgaan van archiefstukken met schimmel
- Hygiënische voorschriften,
- instellen van een verbod op eten en drinken in werkzones waar er een kans op biologische agentia bestaat
- voorzien van was- en toiletfaciliteiten, eventueel met huidantiseptica
- Verstrekken van persoonlijke beschermingsmiddelen zoals handschoenen en mondkappen
Literatuur
- Administratie van de Arbeidshygiëne en –geneeskunde, Biologische agentia en gezondheid op het werk
- Richtlijnen behoudsmedewerker papier (z.p., z.j.) blz. 39, 42
-
Permalink Antwoord van Gert Valk op
-
sorry dat ik dit nu pas lees maar ik vind dit wel een interessante discussie, temeer de vraag van welke personeelsleden je dan de personeelsdossiers langer zou moeten bewaren?
ik denk bijvoorbeeld aan brandweerpersoneel, dit personeel kan in de loop van hun carrière bloot hebben gestaan aan gevaarlijke stoffen, maar moet je dan alle dossiers van brandweerpersoneel bewaren tot tenminste 40 jaar na einde dienstverband?
-
-
Brandweermannen komen vaak in aanraking met asbest, het lijkt me wel.
Partner(s)
Sponsor(s)
Direct naar...
© 2024 Gemaakt door Marco Klerks.
Verzorgd door
