NETWERK VOOR DE INNOVATIEVE INFORMATIEWERKER
Sven Blom heeft in het laatste nummer van Proces en Document een prikkelend artikel gepubliceerd onder de titel: De DIV'er: een verloren beroep met als stip op de horizon de informatiespecialist, die zijn kennis gaat halen uit het nieuwe leren.
De visie van Sven samengevat in 13 kernpunten:
DIV'er Informatiespecialist
Mbo-niveau Hbo-niveau
Papier Digitaal
Documenten Informatie
Uitvoerder Trainer en adviseur
DIV-specialist Allround specialist
Kennis Vaardigheden
Achter de bureau Vóór het bureau
Documentgericht Zaakgericht
1.0 2.0
Volger Leider
Ad hoc Visie
Afdelingsgericht Organisatiegericht
Projectmedewerker Projectleider
Kan jij je vinden in de opvattingen van Sven Blom ?
Tags:
Als extra olie op het vuur hier een praktische handreiking voor record managers
@Annemieke, helemaal mee eens!
Misschien kan het ons helpen wanneer we geleidelijk afscheid gaan nemen van voorbijgaande kreten als rms/dms/zaaksystemen/applicaties etc. Feitelijk pogen al deze 'systemen' het bieden van functionaliteiten. Uiteindelijk bepaalt alleen de set van functionaliteiten of het voldoet waar het aan moet voldoen. Functionalteiten zijn leidend en moeten toegankelijkheid, duurzaamheid etc. borgen. Willen we de procesgang hierbij ook nog betrekken bekent dat niets anders dan het toevoegen van functionalteiten. Zo groeit het set van functionatleiten uit tot een integraal beheersysteem. Hoe je dat geheel of de afzonderlijke delen dan noemt is helemaal niet interessant. Om te bepalen of een systeem voldoet toets je immers op de benodigde functionaliteiten, en niet op de applicatievorm.
Wat mij betreft is dit ook van toepassing op de veronderstelde verwarring of we in documenten denken of in processen, alsof het een het ander zou uitsluiten. Of we het leuk vinden of niet, maar een proces/zaak zonder documenten is geen proces/zaak. Althans, het laat niets achter dat het reconstrueren van de resultaten van dat proces mogelijk maakt. Dan blijft er alleen maar een keten van procesacties over zonder voetstappen. Een zaak is nu eenmaal het geheel van documenten die het genereert. Dat loopt analoog aan wat we altijd al deden. Toen noemde we dat dossiers, alle documenten betreffende een zaak of deelzaak (dossier, deeldossier, verzameldossier etc.) en deden we dat achteraf. Nu moeten we dat vooraf gaan doen. Toen noemde we dat worflow, voortgang en afdoening, nu noemen we dat zaaksysteem. Het is veel meer het implementeren van al deze functionaliteiten vooraan in het proces.
Dan komen we weer uit bij de DIV-er die delen of het geheel van al het bovenstaande traditioneel uitvoerde en/of ondersteunde. Kort door de bocht is het 'enige' wat die 'nieuwe' DIV-er moet kunnen is die bestaande concepten abstraheren en vertalen naar het digitale equivalent van het huidige jargon. DIV is feitelijk een kennisdomein. In die vorm kom je los van begrippen als afdelingen of organisatieonderdelen of fysieke positie of locatie.
@ marius
Helemaal eens dat het princiepe van een 'systeem' ondergeschikt is aan de functionaliteiten. Zeker met meer clouddiensten zal het steeds vaker gaan over functionaliteiten. En iedereen blijft toch graag praten over systemen, zelfs ik jouw reactie lees ik dan weer "Zo groeit het set van functionaliteiten uit tot een integraal beheersysteem.".
Met je vergelijking richting documenten en processen ben ik het niet eens. Volgens mij is het een fundamenteel verschil. Ik heb ook de overtuiging dat documenten helemaal niet essentieel zijn voor een proces/zaak. Toevallig, omdat we dit kennen uit de analoge wereld, leggen we momenteel nog alles vast als documentaire neerslag. Volgens mij is dit nog altijd een effect van het proberen te vertalen van de analoge situatie naar de digitale zonder gebruik te maken van de mogelijkheden. (net zoals de ouderwetse gedachte tussen DMS (=dynamisch archief) en RMA (=statisch archief))
Zodra we documenten als puur een communicatievorm zien (net als SMS, mail, telefoon, gesprek, of van mij part een tweet of krabbel) zou je (bijna?) documentloos kunnen werken. In sommige gevallen is dus wellicht de keten van procesacties voldoende als zaak. De focus is verschoven; en daarmee is er een groot verschil in de wijze waarop we werken en informatiemanagement aanpakken in de digitale situatie. Toevallig noemen we dat zaakgericht werken.
Marius Jansen, helemaal mee eens, prima op hoofdlijnen weergegeven. Hoe zie jij dan de toekomst van
de huidige divers ?
Volgens Marius is moet de nieuwe DIVer bestaande concepten abstraheren en vertalen naar het digitale equivalent van het huidige jargon.
Ik heb toch sterkt het gevoel dat naast de uitbreiding van kennis ook zeker een verschuiving van de rol aan de gang is. Sterker nog, ik zie de nieuwe DIVer steeds vaker om mijn heen...
Gert Carras zei:
Marius Jansen, helemaal mee eens, prima op hoofdlijnen weergegeven. Hoe zie jij dan de toekomst van
de huidige divers ?
In ICT is hier ook al een tijdje een verschuiving aan de gang, en noemen ze het beestje Business Analyst, die gebruik maakt van BiSL ;-)
@Sven @ Gert @Bas,
Let wel, kort door de bocht gesteld, er komt natuurlijk meer bij kijken. Maar in essentie veranderd er conceptueel minder dan vaak wordt gesuggereerd. En natuurlijk zal de rol ook een kanteling krijgen, maar er kan veel meer lucht worden weggedrukt uit de hyperigheid die momenteel heerst. Dat zie je ook aan het jargon dat zich de laatst tijd opdringt. Dat suggereert vaak nieuwe inzichten of concepten, maar wanneer je deze met de nodige ervaring goed tegen het licht houdt prikt je daar vaak doorheen en zie je bestaande concepten en wetmatigheden te voorschijnt komen.
De nieuwe DIV-er zal zijn/haar kennis aan voorkant inbrengen. Adviserend, controlerend, meedenkend. Misschien mag jij je dan informatiespecialist noemen. De uitvoering die voorheen aan de achtkant werd uitgevoerd zal in het werkproces door de gebruiker worden uitgevoerd, door de digitale omgeving (geen systeem meer dusJ)worden afgedwongen. Maar er blijven nog genoeg
Wanneer we een concordans zouden maken op het nieuwe jargon naar het oude jargon zouden we verbaast staan hoeveel nieuwe kreten al ‘oude’ equivalenten kent.
@Sven
Wat betref het document moet je dat ook abstract zien. Het is maar net wat je met elkaar afspreekt wanneer je iets een document noemt. Van mij mag je het ook een informatieobject noemen, alhoewel dat meer een containerbegrip is. Maar hoe je het ook went of keert, de overheid zal haar zaken/werkprocessen achteraf moeten kunnen verantwoorden. Dat kan alleen maar wanneer dat werkproces iets achterlaat waarmee je dat proces achteraf kan reconstrueren. Dan mag het kanaal wat daarin een rol heeft gespeeld niet van belang. Wanneer je ze deze maar betrouwbaar, authentiek en toegankelijk kan reproduceren. Wat mij betreft zijn alle kanaalvoorbeelden die jij geeft in feite documenten (ongeacht de vorm). Ik zie een document meer als een eenheid van informatie. Probleem is alleen dat wanneer een organisatie alle genoemde kanalen een dergelijke status toekent ze deze ook duurzaam moet kunnen waarborgen. Wanneer een organisatie zich dat gaat realiseren zullen zich nog behoorlijk achter de oren krabben.
Wat betreft het zaaksgewijs werken kent elk proces van nature een keten van procesacties. Om de doodeenvoudige reden dat na stap A pas stap B gezet kan worden enz. Een zekere chronologie is hierin leidend, maar kunnen gedeeltelijk ook parallel verlopen. Digitalisering zal dat mechaniek niet wezenlijk veranderen.
@Bas, Zo zie je maar. En hoe noemen ze het over drie jaar….? J
Het is zeker waar dat er veel oude "waarheden" blijven. Maar zie je ook de nieuwe "waarheden"?
Is de dienstdoende DIV'er (of andere professional) in staat om zowel de overeenkomsten als de verschillen te zien tussen de oude concepten en de nieuwe concepten? Als je zowel de overeenkomsten als de verschillen ziet, kun je namelijk het nieuwe met het oude verbinden en kun je de verandering neerzetten als een (natuurlijke) groei in plaats van een (geweldadige) breuk met het verleden.
De eerste auto's leken op koetsen zonder paarden en de eerste digitale telefoons hadden een draaischijf. En toch waren ze óók nieuw.
Afgezien wat je als nieuw definieert, maak onderscheid tussen I en A zoals Corne Dekker blogt, zie deze link.
Zelf zie ik het zaakgericht werken wel als een nieuwe ontwikkeling om inderdaad op grond van werkprocessen de informatie te structuren.
Niet helemaal ook al snap ik dat Sven graag deze vergelijking maakt.
Vogens mij ging het bij DIV-ers ook al altijd om "Informatie" , is/was een DIV naar ik aanneem niet alleen maar "uitvoerder" en ging het toch altijd al om "zaken" . Uiteindelijk allemaal ten dienste van "de burger", want die heeft er vooral belang bij dat afdelingen en organisaties goed functioneren.
Voor beide (DIV'er en Informatiespecialist) geldt wat mij betreft, dat het naast "kennis"en "vaardigheden" toch vooral om "PRAKTISCH INZICHT" gaat.
Dat laatste is noodzakelijk om ook echt iets van de grond te krijgen.
@Marco,
Je hebt volkomen gelijk, maar men zal dan ook kennis moeten hebben van die 'oude' wereld omdat je dat als referentiekader nodig hebt om in staat te zijn het 'nieuwe' werkelijk op waarde te schatten. Kennis van Infromatiekunde staat nog niet gelijk aan kennis van archiefkunde. Vraag aan een Informatiemanager hoe hij/zij de archieffunctie hebben geintegreerd, je zal dan vaak verrast worden.
En wat betreft die auto's, klopt ook. Sterker nog, het principe van de verbrandingsmotor is nog steeds gelijk aan die van de eerste auto's ongeacht de vormgeving waarin deze zich bevindt. En dan die neuwe electrische autos, die waren er al in het begin van de 20e eeuw, maar hebben het niet gehaald vanwege het slechte imago. Kennelijk hebben we daar nu minder moeite mee. Zo zie je maar hoe het kan lopen.
Marco Klerks zei:
Het is zeker waar dat er veel oude "waarheden" blijven. Maar zie je ook de nieuwe "waarheden"?
Is de dienstdoende DIV'er (of andere professional) in staat om zowel de overeenkomsten als de verschillen te zien tussen de oude concepten en de nieuwe concepten? Als je zowel de overeenkomsten als de verschillen ziet, kun je namelijk het nieuwe met het oude verbinden en kun je de verandering neerzetten als een (natuurlijke) groei in plaats van een (geweldadige) breuk met het verleden.
De eerste auto's leken op koetsen zonder paarden en de eerste digitale telefoons hadden een draaischijf. En toch waren ze óók nieuw.
Marius Jansen zei:
@Marco,
Je hebt volkomen gelijk, maar men zal dan ook kennis moeten hebben van die 'oude' wereld omdat je dat als referentiekader nodig hebt om in staat te zijn het 'nieuwe' werkelijk op waarde te schatten. Kennis van Infromatiekunde staat nog niet gelijk aan kennis van archiefkunde. Vraag aan een Informatiemanager hoe hij/zij de archieffunctie hebben geintegreerd, je zal dan vaak verrast worden.
En wat betreft die auto's, klopt ook. Sterker nog, het principe van de verbrandingsmotor is nog steeds gelijk aan die van de eerste auto's ongeacht de vormgeving waarin deze zich bevindt. En dan die neuwe electrische autos, die waren er al in het begin van de 20e eeuw, maar hebben het niet gehaald vanwege het slechte imago. Kennelijk hebben we daar nu minder moeite mee. Zo zie je maar hoe het kan lopen.
Marco Klerks zei:Het is zeker waar dat er veel oude "waarheden" blijven. Maar zie je ook de nieuwe "waarheden"?
Is de dienstdoende DIV'er (of andere professional) in staat om zowel de overeenkomsten als de verschillen te zien tussen de oude concepten en de nieuwe concepten? Als je zowel de overeenkomsten als de verschillen ziet, kun je namelijk het nieuwe met het oude verbinden en kun je de verandering neerzetten als een (natuurlijke) groei in plaats van een (geweldadige) breuk met het verleden.
De eerste auto's leken op koetsen zonder paarden en de eerste digitale telefoons hadden een draaischijf. En toch waren ze óók nieuw.
© 2024 Gemaakt door Marco Klerks. Verzorgd door