BREED - over de grenzen van informatie
NETWERK VOOR DE INNOVATIEVE INFORMATIEWERKER
AVG en Archiefwet: Inzage niet openbare archieven
De reactie van een bestuursorgaan op een verzoek van de betrokkene (inzage, correctie, verwijdering, etc) geldt als een besluit in de zin van de Algemene Wet Bestuursrecht. Dat betekent dat tegen zo’n besluit binnen 6 weken bezwaar en beroep openstaat. Het is overigens wel opmerkelijk dat artikel 22 AVG in dit artikel is opgenomen. Artikel 22 moet immers gelezen worden als een verbod (zie ook de Artikel 29 Werkgroep in haar opinie WP251). Er is in dat geval dus geen verzoek van de betrokkene waarop de overheid kan reageren.
Dit citaat lees ik in een blog van Karin Siemers waar de belangrijkste punten van de uitvoeringswet AVG nog eens op een rijtje worden gezet. Op 13 december is het wetsvoorstel Uitvoeringswet AVG (UAVG) ingediend. Het wetsvoorstel kent geen grote verrassingen in vergelijking met de consultatieversie. In de consultatieversie, ik schreef hier eerder over op BREED, zitten best wat onduidelijkheden inzake de Archiefwet, die nader moeten worden uitgewerkt.
Over het algemeen kennen archiefdiensten openbaarheidsprocedures. De aanvrager dient een verzoek in, dat al dan niet wordt gehonoreerd. In de archiefwereld wordt dat niet echt als een besluit beschouwd van een bestuursorgaan in de zin van de Algemene Wet Bestuursrecht.
Daar lijkt nu na mei 2018 een andere keuze in te worden gemaakt. Maar we zagen de voorbode al bij twee rechterlijke uitspraken dit jaar:
https://www.recht.nl/rechtspraak/uitspraak/?ecli=ECLI:NL:RVS:2017:929
en https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RVS:201...
Klik hier om de Uitvoeringswet Algemene Verordening Gegevensbescherming te downloaden, of hier voor de bijbehorende Memorie van Toelichting.
Berichten in deze discussie
-
Permalink Antwoord van Yvonne Welings op
-
Tineke, een voorbeeld van een waterschap met dank aan Joost van Koutrik
-
Permalink Antwoord van Tineke Rouschop op
-
Dank Yvonne, zeer informatief!
-
Permalink Antwoord van Hans Pieterse op
-
Iets anders over archiefvernietiging. Het archiefbesluit geeft aan dat de zorgdrager bij de verklaring een specificatie voegt van de vernietigde bescheiden. In de lijsten die ik voorheen altijd opmaakte en nu beoordeel werden en worden altijd persoonsgegevens opgenomen. Denk alleen maar aan de cliëntdossiers. Ook dossiers die gaan over strafbare feiten. Het opnemen van zo’n lijst strookt niet met het recht om vergeten te woorden! Die lijsten zijn eeuwig durend te bewaren en een feit kan op die manier dan toch weer naar een betrokkene te herleiden zijn.
Aan mij werd ook de vraag gesteld of informatieobjecten met bijzondere en of strafrechtelijke persoonsgegevens wel aan de archivaris of een door hem daartoe aangewezen functionaris (zie hfdst. 3 model Archiefverordening) kan worden aangeboden? Volgens mij mag dit wel conform de beginselen van de AVG. Art. 5.1.b. die een verwerking in het kader van archivering in het algemeen belang een gerechtvaardigde verwerking vind. De archief toezichthouder moet daar natuurlijk integer, terughoudend en passend mee omgaan. Maar anders kan de toezichthouder zijn werk niet doen, geen machtiging geven en de vernietiging niet laten doorvoeren.
Hoe denken andern hier over?
-
-
Mij lijkt het wenselijk om waar mogelijk dossiertitels te anonimiseren. Of een verzamelbeschrijving te maken, wat denk ik wel mogelijk is voor clientendossiers (b.v. alle clientendossiers van uitkeringen die in jaar X zijn beeindigd).
Maar dat kan niet in alle gevallen. Daarom is de vernietigingspecificatie in onze organisatie intern afgeschermd. Tevens raad ik aan bij overbrenging een beperking op de openbaarheid te zetten op grond van bescherming persoonlijke levenssfeer (art. 15 Aw).
-
Permalink Antwoord van Erik Kraai op
-
Het recht om vergeten te worden is een recht waar alleen op verzoek van een betrokkene aan voldaan moet worden. Iemand moet dus actief vragen om van een lijst gehaald te worden. Gebeurd dat niet, dan is de verwerking niet per se onrechtmatig. Pas als na zo'n verzoek en een afweging van belangen blijkt dat de persoonsgegevens van die betrokkene zelf gewist moeten worden, moet je hier aan voldoen. De meeste verwerkingen van de overheid zullen onder de uitzonderingen in het tweede lid van artikel 17 van de AVG vallen en zullen dus ook op verzoek niet gewist te hoeven worden.
Als het opstellen van zo'n lijst een wettelijke taak is of nodig is voor de goede vervulling van een publieke taak, dan mag dat. Anonimiseren lijkt mij niet per se noodzakelijk. Uiteraard mogen deze lijsten alleen bekeken worden door geautoriseerd personeel. Afschermen kan dan inderdaad een goed idee zijn.
-
-
@Hans, volgens mij een kwestie van autorisaties goed regelen.
Partner(s)
Sponsor(s)
Direct naar...
© 2024 Gemaakt door Marco Klerks.
Verzorgd door
